Poëzie

1834 - 1878

poëzie (nr. 4.692):

Moeder en kind

Wanneer ik weeldedronken
mijn rozig kind beschouw
en die ‘t mij heeft geschonken,
mijne aangebedene vrouw,
zo vraag niet wie van beiden
mijn hart het meest bemint…
Mijn hart en kan niet scheiden
de moeder van het kind.

\Ik doe mijn armen open
en sluit ze er in bijeen,
en vreugdetranen lopen
mij langs de wangen heen…
Ach, wist gij, spreek ik stille,
hoezeer gij wordt bemind,
gij, kind, om moeders wille,
gij, moeder, om uw kind!