Een stukje wereld…
Een stukje wereld in een regenboog:
Wat boerenhuisjes en een korenveld,
Waardoor een sidd’ring vaart van vochte wind,
Een klompje bomen, wier zwaar-tintig loof
Met forse donk’ring uitstaat tegen ’t licht
Van de avondlucht, mat-blauw met zweem van groen;
Een eindje hei als smeltend violet
In zachte hulling van omwaad’mend paars,
Een heuveltje, op welks gele kop van zand
Wat schaarse zwarte struiken en een stam,
Van kruin beroofd, armoedig en alleen:
En over alles buigt zich zacht de boog,
Het zeeg’nend met zijn zuiv’re kleurenpracht,
’t Omhelzend met zijn macht’ge arm van licht,
Die langzaam aan verzwakt bij ’t zongedaal
En eind’lijk wegwaast in de avondval.
Dan gloeit het glanzen van de lucht nog na
In rozerode wolkjes, die verspreid,
Als bloemen bloeien op het hemelveld,
Tot zij ook welken, en het land alom
Vernevelt in de grijze schemering.
Verzamelde Gedichten
Schrijver: Edward KosterInzender: Redactie, 30 juli 2021
Geplaatst in de categorie: wereld