inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1877 - 1924

poëzie (nr. 990):

Morgen in de bergen

De zilvren morgen steeg over het dal,
Het leek of aan de stenen rozen bloeiden,
De bleke nevels weke' en reze' - en groeiden
Als witte anemone' in 't licht heelal.

Toen rijpte 't klare zonlicht zelf, en vloeide
Als zuiver-blanke room van wal tot wal,
Tot het opeens in overvolle val
Het vale meer met brandend goud besproeide.

Zo stijgen zacht de schimmen uit mijn donker,
Tot zij voor de' adem van de dag verzinken,
Zo bloeit een bloem uit elke zonneflonker,

Tot op eenmaal als 'n bron mijn hart te blinken
Ligt voor iedereen - o! hoor stil, wat klonk er:
Is het een mens, die uit dat hart komt drinken?

Eerste oogst (1912)

Schrijver: C.S. Adama van Scheltema
Inzender: D.H., 19 december 2006


Geplaatst in de categorie: individu

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 2.298

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)