inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1877 - 1932

poëzie (nr. 1.033):

LENTELACH

De winter weent, de lente lacht,
de kluizekens gaan open;
en 't blad, dat zich te bergen placht,
komt kraakfijn uitgekropen.

't Is al zo klein en al zo nipt,
zo netjes en zo nuchter;
en 't meesje dat er tussen wipt
het fladdert nog zo schuchter.

Een vlinderlucht waait vleiend zacht
om al die tere levens.
De winter weent, de lente lacht,
ik ween en lache tevens.

Echo's (1900)

Schrijver: René de Clercq
Inzender: adm, 21 maart 2007


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 2.641

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)