DE ZEGEN
Ik was dertien jaar, toen legde zijn handen
Een vrome Man ten zegen op mijn hoofd.
Zijn zegen heeft mij niet behoed voor schanden,
God gaf. Hij nam. Zijn naam blijve geloofd.
De zegen van mijn Vader... als wij keerden
Bij Moeder thuis van het Sabbathgebed
Zegende hij zijn Zonen; wat wij leerden
Van Vader heeft mijn leven niet gered.
De zegen van mijn Moeder voor zij stierf...
Vraag niet, hoe vaak ik langs zingende wegen
Haar leer vergetend mijn leven verzwierf.
En zingt een Knaap, zijn hart en lippen rein,
Over ons allen het Lied van Gods Zegen,
Zal nu zijn zingend woord mijn zegen zijn?
Inzender: Redactie, 7 april 2019
Geplaatst in de categorie: religie
zegen 3.0 met 31 stemmen 
3.223
3.223
Geef je reactie op deze inzending:
Literair en politiek gezien een fascinerende man.
En een groot kwatrijnen-dichter.
Wie mijmerend zegt: Omar Khayyaam,
op de vraag waar het kwatrijn vandaan
komt, die dreigt daarmee voorbij te gaan
aan de naam van Jacob Israël de Haan.