De stortstroom
De stortstroom die de bergen af komt springen,
Vergruist de rotse' en vult zijn bedding aan
Met zand en puin, tot hij in nieuwe baan
Zich zelve dwingt de kronkelloop te wringen.
Zo glijden door de tijden alle dingen
Rusteloos voort en voeren al maar aan
Wat hen vervormt, en elk vernieuwd bestaan
Schept weer zichzelf uit de eigen wisselingen.
Zo draagt een ziel en voert gedragen mee
Wat zij van 't leven brokt, richtend gestadig
Zichzelf naar wat zij stapelde in haar diep;
En zo de volkren die hun wendloos wee
Chaotisch wentlen, tot ze eens wonder-dadig
Leven in Vreugd die 't eigen Leed hen schiep.
Verzen (1912)
Schrijver: Nico van SuchtelenInzender: adm, 12 oktober 2007
Geplaatst in de categorie: tijd