Poëzie

1859 - 1944

poëzie (nr. 1.149):

Zij die de oorlog willen

Nog ieder voorjaar vloog verloren
wijd, overal
de kersenbloesem, 't licht bekoren
van bloesemval

wij zagen 't aan en wachtten 't groeien
tot vruchten rood
uit kwistige overvloed van bloeien,
onverschillig voor leven of dood.

Eerst nu uit overvloed van leven
en uur aan uur
het moordend vonnis wordt geschreven
in bloed en vuur,

eerst nu de bloesem stuift verloren
wijd, overal,
ligt droefenis, als niet te voren,
in bloesemval.

Zij zien het aan, zij wachten zege
die groeit zo rood
uit vrucht die rijpt en bloesemregen,
onverschillig voor leven of dood.