inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1808 - 1869

poëzie (nr. 1.159):

Lenteklacht

Helderblauw is de hemel
De aarde in jeugdige dos,
En het bontste gewemel
Speelt in 't luchtige bos;
Ach mijn hart is een droefheidsbron,
Nimmer straalt er de lentezon.

Waar 'k mij wend, is er leven
Ener bruisende jeugd,
En het vurigste streven
Naar de vluchtige vreugd.
Ach mijn hart is een droefheidsbron,
Nimmer straalt er de lentezon.

Zoet en lieflijk streelde
Eens mijn wangen de min,
Een zee was de weelde
En - ik stortte me er in.
Ach mijn hart is een droefheidsbron,
Nimmer straalt er de lentezon.

Schrijver: Johan Michiel Dautzenberg
Inzender: adm, 3 maart 2008


Geplaatst in de categorie: verdriet

3.2 met 12 stemmen aantal keer bekeken 2.322

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)