inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1757 - 1786

poëzie (nr. 23):

KLACHT

Nu moet ik nog in 't eenzaam dwalen!...
ô Noodlot! al te wreed!
Ik kan, gedrukt door zo veel leed,
Maar nauwlijks adem halen!
Mijn vriend zit aan de zij
Van zijne Elize stil en vrij,
En kust en streelt haar zonder vrezen;
En ik mag naauw mijn Fillis zien!
Haar slechts ter sluik een kusje biên!
Kan dit mijn smart genezen?
Ben ik dus niet met recht verstoord?
Heb ik geen reden om te klagen?
De min heeft slechts mijn beê verhoord,
Om mij nog meer te plagen!

Gezangen mijner jeugd(1782)

Schrijver: Jacobus Bellamy
13 november 2001


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 33 stemmen aantal keer bekeken 2.954

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)