inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1870 - 1943

poëzie (nr. 4.226):

De maan is al boven de seringen

De maan is al boven de seringen;
De stralen hellen de kruinen langs...
De nachtegaal houdt zich stil van zingen
Tot de hof verlucht staat van haar glans.

Tot de donkere tuin als een ijle beker
Tintelt vol licht, dofgouden wijn,
En als slaapwandelaars onzeker
De rozen ontwaken in de schijn...

Ik weet niet wat ik meer moet vrezen,
De nachtegaal met haar luide klacht,
Of de stille maan die droomt volrezen
Over de witte rozenpracht...

Laat doof en blind mij - ik kan niet dragen
De telkens valse dageraad...
Wanneer zal eindlijk mijn zon weer dagen,
Die alle schemerschoon verslaat?

Liederen van Isoude (1921)

Schrijver: P.C. Boutens
Inzender: Redactie, 26 april 2021


Geplaatst in de categorie: natuur

4.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 4.352

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marcus Dehond
Datum:
8 november 2021
Auteur streeft duidelijk naar een overstijgend inzicht, een boventijdelijk bestaan zonder polariteit van zon en maan, dag en nacht, geluid (nachtegaal) en zicht (witte rozen)

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)