In tere schaduw zilverblauw
In tere schaduw zilverblauw
sloegen witte wieken en een gerucht
voer om; er werd een grote zucht
gewekt, een wensen, dat ver weg wou.
Gij en ik, o wij gaan wel trouw
samen, wij vliegen uit in éne vlucht
en laat het zijn naar het ver gehucht
van mijne ziel en gaan wij gauw
Dat ligt in de bergen, men vindt het nauw,
wijkende in de lentelucht,
schuchter de huizen, zonder gerucht
in tere schaduw zilverblauw.
IN GEDEMPTEN TOON (iv) (1895)
Schrijver: J.H. LeopoldInzender: Redactie, 3 mei 2022
Geplaatst in de categorie: vriendschap