Gedicht
Mijn ogen zijn omfloersde tamboerijnen
al roert de hand daarbuiten luide de huid
hun klank in zich gekeerd blijft dof
Mijn ogen zijn omfloersde tamboerijnen
maar heb daarmee geen medelijden
Nagelaten gedichten

Schrijver: Paul van Ostaijen
Inzender: Redactie, 22-02-2009
info
gedichten.nl
Geplaatst in de categorie: emoties
Zoek naar vergelijkbare inzendingen
Deze inzending is 2361 keer bekeken
1/5 sterren met 5 stemmen.
Er zijn nog geen reacties op deze inzending.
Geef je reactie op deze inzending: