Poëzie

1830-1899

poëzie (nr. 3.791):

'K ZAL MIJ VAN TE DICHTEN ZWICHTEN

‘k Zal mij van te dichten zwichten,
zo ‘t mijn hart niet wel en gaat:
wie kan rijpe bezen lezen
van een tak die droge staat?

Laat de lieve wonnenbronne,
laat het leutig zonnenvier,
laat de verse blommen kommen,
laat weerom de lente, alhier!

Dan ja, zal ‘k genezen wezen,
opstaan en, gespannen fel,
of ‘t een klare snare ware,
dichten ende deunen wel!

(februari/maart 1888)

---------------------------------------
‘k zal mij van te dichten zwichten -
ik zal mij er wel voor hoeden te dichten
bezen - bessen
lezen - verzamelen
wonnenbronne - bron van vreugde
deunen - zingen