Poëzie

1862 - 1920

poëzie (nr. 1.251):

Als de lente...

Als de lente langs de kruinen glanst
en in zonnegloed de sneeuw vervloeit;
als het eerste groen de boom bekranst
en in 't gras het eerste bloempje bloeit,
als op éne keer,
er geen regen meer
in de dalen heerst, noch winterweer,
schalt het van de hoogt'
in de dalen wijd:
O! hoe wonderschoon
is de lentetijd!

Als de gletsjer warm van 't zonlicht lekt;
als de bron van de bergen springt,
alles rond met jeugdig groen zich dekt
en het lustgeschal der wouden klinkt;
luchtjes luid en lauw
wasemt de landouw,
en de hemel lacht zo rein en blauw,
klinkt het van de hoogt'
in de dalen wijd:
O! hoe wonderschoon
is de lentetijd!

Was 't ook niet in vroege lentetijd
dat Uw hart zich in mijn harte ontsloot;
dat van U, o wonderzoete meid,
ik de eerste, lange kus genoot;
toen weer alles zong
dat het lustig klonk
en de bronne van de bergen sprong,
't schalde van de hoogt'
in de dalen wijd:
O! hoe wonderschoon
is de lentetijd!

---------------------------------
landouw: weilanden en akkers