tabblad: poezie

< vorige | alles | volgende >

poezie (nr. 2689):

Kinderogen

Steeds zien uit een kindergezichtje
Twee droevige ogen mij aan,
Heel stil en geduldig. Ze vragen,
Een vraag, die ik niet kan verstaan.

Waarom, o kinderogen!
Waarom uit dat bleke gezicht,
Dat bleek en onschuldig gezichtje,
Die blik op mij gericht?

Ik kan u geen antwoord geven.
Ach zie mij zo vragend niet aan!
Gij wekt in mijn harte een onrust,
Een smart, die ik niet kan verstaan.

Verzen (1900)

Schrijver: Jacqueline van der Waals
Inzender: adm, 28-08-2009

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: kinderen

Zoek naar vergelijkbare inzendingen


Deze inzending is 2987 keer bekeken

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2/5 sterren met 12 stemmen.

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

Naam:       E-mail:  

Bericht:

( vink aan als je niet wilt dat je emailadres voor anderen in beeld verschijnt)