'k Heb zoete liefde verdreven
‘k Heb zoete liefde verdreven
uit het ontloverd nest;
en als een slot omgeven
mijn hart met wal en vest.
De burchtpoort is gesloten,
de hangbrug is gelicht;
‘t geheel is overgoten
met mystisch treurig licht.
Of in de voegen schijnen
te bloeien bloemetjes blauw,
zij zullen, zij moeten verkwijnen:
zij derven zonglans en dauw.
Nog zingt in dorrende twijgen
een eenzame nachtegaal,
Dra zal, - daar de echo's zwijgen -
verstommen zijn weemoedstaal.
Wel is het stil daar binnen
maar ‘t is er rustig en goed;
en nimmermeer blaast op de tinnen
de wachter, met dartele zinnen,
een reiziger de welkomstgroet.
Schrijver: Victor A. dela Montagne
Inzender: adm, 04-12-2009
Geplaatst in de categorie: ex-liefde
Zoek naar vergelijkbare inzendingen
Deze inzending is 1579 keer bekeken
3/5 sterren met 8 stemmen.
Er zijn nog geen reacties op deze inzending.
Geef je reactie op deze inzending:
