inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1844 - 1914

poëzie (nr. 1.363):

Dodenklacht

Laat dicht de luiken; 't zonlicht dringe
Niet in deez' ruimten, waar geen morgen
Haar langer wacht.

Ga, laat m'alleen met mijne dode.
'k Wil mèt haar zijn in d'eerste wake
Van hare nacht.

Ik wil de teedre woorden spreken,
Die 'k nog voor haar in 't hart bewaarde;
'k Zei niet genoeg.

Ik wil haar dodensponde sieren
Met bloemen der herinn'ring.... Ai mij,
Zij bloeien vroeg!

Daal op haar neder, op haar handen,
Die zegen spreidden; vlecht een krans haar
Om 't jonge hoofd.

Kom dan tot mij; kom, zoals vroeger,
Geliefde, die in volle bloeitijd
Mij werd ontroofd!

Kon 'k met mijn hartebloed u 't leven
Hergeven, u de zonnige ogen
Weer op doen slaan;

Of in mijn armen door het duister
Der stille dodengangen dragen,
En met u gaan.


1887

Schrijver: Marie Boddaert
Inzender: adm, 18 januari 2010


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 2.012

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)