Poëzie

1877 - 1932

poëzie (nr. 4.360):

Belgie bovenal

Midden grote landen
ligt ons kleine land,
als in gouden randen
echte diamant.
Hoge bomen,
blijde stromen,
duin en zee, en berg en dal;
werklijkheid der zoetste dromen:
Belgie, Belgie bovenal!

Over vlas en koren,
hoeve en lindetop,
schiet een spitse toren
scherp ten hemel op:
Bijlen, zagen,
hamerslagen,
weefgetouwen, vlegelval;
en, na 't werk, de kermisdagen,
Belgie's dorpen bovenal!

Open gaan de steden
in een grootse groei,
prat op mooi verleden,
prat op huidge bloei:
Ronde schouwen,
praalgebouwen,
huizen, hoven, liefgetal!
Vroede mannen, vrome vrouwen!
Belgie's steden bovenal!

Laat de vreemden loven
vreemde zede en aard:
't vaderland gaat boven
alle land der aard.
Eigen wegen,
eigen zegen;
geen, die 't ooit verleren zal!
Fier vooruit, en, overlegen,
Belgen! Belgie bovenal!