Poëzie

1861 - 1937

poëzie (nr. 1.364):

Ik smacht naar de lente

Ik smacht naar de lente en haar goud,
Naar de jonge, de licht-tere kleuren,
Ik smacht naar het groenende hout,
Naar de zoetige Meidorengeuren.

Hoe heerlijk te liggen in 't mos,
Te staren in 't blauw van de hemel,
Te volgen de blaadjes die los
Zich wieg'len in takkengewemel!

Hoe welven zich bogen van glans
Om mij heen bij der lente verschijnen,
Hoe hupp'len in weke kadans
Mijn gedachten langs zacht-ronde lijnen!

Mijn hart roept de lente zo luid,
En klopt ongeduldig haar tegen...
Hoor! was dat geen merelgefluit?
Wat klonk daar langs de eenzame wegen?