Poëzie

1870 - 1943

poëzie (nr. 3.893):

Oude wijn

Oude wijn van vreugd gekelderd,
Die, mijn late lust en lied,
Daaglijks op mijn tafel heldert
In verkristallijnd verdriet -

In het goud, dat 'k had gedreven
Tot uw dronk aan jeugds festijn,
Heb ik aan mijn mond geheven
and're, zware, purpren wijn;

Maar de lange, stille jaren
Dat een god mij u onthield,
zijt gij door bestendig klaren
Tot dit ijle goud verzield,

Dat, aan 't dorstig hart geschonken,
Met een nieuw herboren jeugd
Maakt der zielen zinnen dronken
Van der goden lichte vreugd ....

Iedre drank vraagt eigen beker:
Zoetst en zuiver bovenal
Drink ik uwe blijdschap zeker
uit dit dun en broos kristal,

Oude wijn van vreugd gekelderd,
Die, mijn late lust en lied,
Daaglijks op mijn tafel heldert
In verkristallijnd verdriet.