inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1896 - 1933

poëzie (nr. 1.455):

O, blijf niet aan me denken

O, blijf niet aan me denken...
O, blijf niet van me dromen;...
M'n handje kan niet wenken,
M'n ziele kan niet komen...

O, blijf me niet ontmoeten;
M'n wegen gaan verloren,...
En 'k mag u toch niet groeten
Zo lachend als te voren.

Ge weet m'n eenzaam leven;
O, blijf niet voor me knielen.
Hoe zal ik ooit u geven
M'n mondeke, m'n ziele?

O blijf me niet bestaren
Met ogen, moe van smachten!
Ik weet al zoveel jaren
't Verlangen van uw nachten.

Al wat ik u bewaarde
Ge weet... het viel aan stukken;
Nu is m'n hart een gaarde,
Waarin ge niets moogt plukken.

M'n lied is week van weeën...
Hoe zoudt ge bij me rusten?
M'n ziel is als 'n zeeë,
'n Zeeë zonder kusten...

O, blijf niet voor me leven
En zacht... en hunkrend vragen!...
Ik zou... ik zou me geven,...
Ik kan 't niet langer dragen.

Schrijver: Alice Nahon
Inzender: Joanan Rutgers, 13 juni 2010


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 2.944

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)