inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1640 - 1670

poëzie (nr. 4.968):

Spes mea fumus est

Wijl ik dus zit en smook een pijpje aan de haard
Met een bedrukt gelaat en d'ogen naar de aard',
d'Een elboog onder 't hoofd, zoekt mijn gedacht de reden,
Waarom 't geval mij plaagt met zo veel straffigheden.

De hoop daar op, (die mij vast uitstelt dag aan dag,
Schoon dat ik nooit iets goeds van al mijn hopen zag)
Belooft mij wederom haast tot mijn wens te komen,
En maakt mij groter als een keizer van oud Rome.

Maar nauw is 't smokend kruid verbrand tot stof en as,
Of 'k vind mij in die stand, waar ik voor dees in was:
En nauw zie ik de rook in ijdle lucht verzwinden,
Of 'k zeg, dat ik in 't minst geen onderscheid kan vinden,
In, of ik leef of hoop, of dat 'k een pijpje smook,
Want 't een is niet als wind en 't ander niet als rook.

-------------------------------------------------------
uit: Thalia, of de geurige zanggoddin (1665)

Spes mea fumus est - Mijn hoop is rook

Schrijver: Wilhelm G. van Focquenbroch
Inzender: Redactie, 14 mei 2023


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.091

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)