Dronken in de lente
Dronken zat ik onder de amandelboom.
Blaren vielen in de plooien van mijn kleed.
Ik merkte het niet,
Totdat ik opstond en mijn kleed straksloeg,
Toen vielen de blaren rondom,
Zodat ik mij afvroeg:
"Heb ik gebloeid zonder het zelf te weten?
Kon ik genieten en heb ik het niet gedaan?
Vervloekte wijnroes!"
Maar toen ik mijn lome ogen opsloeg,
Zag ik de boom zijn blaren verliezen,
In mijn kruik wat wijn nog.
"Jij, oude, verliest je bloei als de herfst komt
En moet tot het volgende voorjaar wachten,
En ik hoef alleen mijn kruik weer te vullen
En ben weer zalig."
Inzender: Joanan Rutgers, 21 augustus 2010
Geplaatst in de categorie: drank