Poëzie

1885 - 1933

poëzie (nr. 1.474):

NIEUWE JEUGD

Niiewe jeugd, als uit een kan gegoten
Gele wijn, gist mijn schedel binnen
En ik voel mij opgeheven en gestoten
Naar de wisseling van een nieuw beginnen.

Lachend ligt de wereld, en volkomen
Weet ik mij aan al wat leeft verbonden,
Wat mij scheidde werd mij afgenomen
En ik heb mijzelve teruggevonden.

Is nu ene godheid nog van node,
Met mijn hand kan ik de einder raken
En ik schrijf mijzelve de geboden
En verboden, die gelukkig maken.

Jeugd en nieuwe schoonheid aan U allen
Die als ik in nieuwe godheid geloven
En vertoeven mogen in de hallen
Harer tempelen en arbeidshoven.