O schaemle liefde-vlam
o Schaemle liefde-vlam, die brandt
gelijk een lampe in winter-land
door lamme neevlen henen, -
daar ieder weet zijn weg, en spoedt
waar liefde een eigen lamp hem voedt...
- geduld'ge brand, allene;
al weet ik éne, in winter-nacht,
wie géne zéekre lampe wacht;
die doolt door de arme landen;
die sukkelt, moe, door dode waan;
en - ziet, door 't rag van haar getraan,
het nódend licht niet branden...
1911
Verzen van 1899 - 1914
Schrijver: Karel van de WoestijneInzender: Redactie, 30 december 2010
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid