inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1890 - 1929

poëzie (nr. 1.586):

KWATRIJNEN

Een vroege herfst blaast door het dunne lover,
alweer een jaar is bijna zinloos over.
De schemer valt, ’t al om ons heen vervalt,
wij werden zwakker, suffer, blinder, dover...




Wij sterven, en ons Land sterft om ons henen...
Niets bleef dan regen, dorre bladen, dode stenen,
de wind rukt aan de bladen en de bomen…
Kilte en mist, ons eigen eenzaam wenen.

Schrijver: Erich Wichmann
Inzender: Redactie, 25 januari 2011


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 2.310

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)