inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1829-1861

poëzie (nr. 1.588):

MENSELIJK

Helaas; de zwakke mens in dit weemoedig leven,
Hij heeft een weinig vreugd zo noodig voor zijn hart:
Wij hijgen ras naar ’t eind van dorre lijdensdreven,
En spoedig al te lang valt ons de nacht der smart.

Ook, Heer, wij trachten wel te bidden dat Uw wille
Geschiede! – doch vergeef onze arme kindertaal,
’t Bedroefde hart, bij ’t vroom gebed, vraagt nochtans stille:
Mijn God, geef mij een bloem en zend me een zonnestraal!


1860

Laatste der eerste

Schrijver: P.A. de Génestet
Inzender: Redactie, 27 januari 2011


Geplaatst in de categorie: verdriet

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.695

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)