inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1864 - 1924

poëzie (nr. 1.598):

Terwijl de wind scheen en de bij bromde

Terwijl de wind scheen en de bij bromde,
'n stil ogenblik van geluk gevonden.
Daarna ging de lucht open en ik zag
duidlijk de bomen staan tot in den dag
in hun doorblankte grootheid vaag en ruig,
en 't heerlijk land der wolken vaag en stug
bedreven door grauw' and're, de zon scheen
en sloeg zich over in onmeetlijkheên.
Hoe doodgerust voelden mijn oren toen,
ik ging en had met alles niets van doen.

Verzen (1903)

Schrijver: Herman Gorter
Inzender: Redactie, 8 februari 2011


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.978

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)