inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1881 - 1930

poëzie (nr. 1.638):

IK LIG ZO STIL

Ik lig zo stil aan u als kind aan moeder,
mijn dode levend lief, en hoor hoe zacht
het kloppen tikkert van uw zachte hart
en 't bloed hoor 'k ruisen als water zoetkens doet er.

De sterren bloeien langs haar zilvren baan
en blinken met het licht van duizend glanzende ogen,
de heemlen om hen, als heerlijk hoge togen
van blauw-zwart marmer welvend staan.

Daar is geen lichten en daar is geen vrede
dat ik mij denken kan, lief, zonder u
de uren, dagen, weken, weven om u nu,

en als zij uw niet zijn, zoek ik haar reden.
Mag zo mijn leven bij uw hart vergaan:
mag 'k in uw ogen 't laatste licht zien staan.

Zangen van hoop

Schrijver: Salomon Bonn
Inzender: Redactie, 31 maart 2011


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 622

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)