Poëzie

1877 - 1924

poëzie (nr. 4.106):

Het kwartier

Toen viel een gat in mijn droom
En een koele klok sloeg het kwartier
Door de zwijgende nakende nacht,
En ik voelde mijn ogen wijd open -
Die zagen stil
In de nacht.

Maar ik lag in een doodstille kuil
En ik keek in het donker heelal,
Verwonderd en wakker, naar het geluid
Van het eenzame koele kwartier -
Dat al zweeg
In de nacht.

En toen op eens, dwars door het duister,
Zag ik het werklijke leven
En voelde ik duidlijk de tijd -
Die spoelde voorbij - en vervloot -
Met mijn jeugd - met mijn jeugd -
In de nacht!