inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1868 - 1922

poëzie (nr. 4.587):

Verborgen smart is halve smart (1900)

Ik zal niet droevig klagen,
Dat niemand mij troost in mijn leed;
Juist daarom kan ik het dragen,
Omdat geen mens het weet.

Geen troost, geen mededogen,
Maakt ooit dit hart gezond,
Want zagen nieuwsgierige ogen
De grote, open wond,

En peilden nieuwsgierige handen
Hoe diep die wonden zijn,
Hoe smartelijk zouden ze branden
Met haast onduldbare pijn!

Want iedere blik zou schrijnen,
Wat toch reeds zo moeilijk geneest.
Alleen door rustig te schijnen
Ben ik ook rustig geweest.

Verzen(1900)

Schrijver: Jacqueline van der Waals
Inzender: Redactie, 17 mei 2022


Geplaatst in de categorie: verdriet

3.0 met 46 stemmen aantal keer bekeken 6.129

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Dick Janszen
Datum:
7 mei 2022
Dit gedicht zegt mij zo veel. Het is de andere kant van "gedeelte vreugd is dubbele vreugd". Veel gedichten van Jacqueline van der Waals hebben een sfeer die mij veel doet beleven rond de tijd dat mijn ouders en grootouders leefden.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)