inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1868 - 1947

poëzie (nr. 1.742):

Zo morgen...

Zo morgen tussen u en mij
De zee lag met haar vloed onmeetlijk,
Gij waart mij even onvergeetlijk
Als nu, nabij...

Geen tijd, geen afstand scheiden wat
De Liefde zó te zaam gebracht heeft;
Zij is het, die de ziel een kracht geeft
Als zij nóoit had...

Geen macht, die déze macht verwint,
Die, wat de Liefde wil, kan keren;
Zelfs als het hart vergeefs begeren
Moet wat het mint,

Zelfs dán nog is het, daar het heeft
Vergeefs verlangen, te benijden
Boven het hart, dat zonder lijden
En liefde leeft.

De Gids (1916)

Schrijver: Frans Bastiaanse
Inzender: adm, 29 augustus 2011


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.223

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Reinier Borneman
Datum:
29 augustus 2011
Een prachtig gedicht in een haast verloren taal.
Mooi de gevoelens te vertalen. De oprechtheid van een verliefd dichter. Noodzakelijk in ieder gewricht.
Tijd als een eiland.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)