Kerkhofblommen
Zo daar ooit een blomke groeide
over ‘t graf waarin gij ligt,
of het nog zo schone bloeide:
zuiver als het zonnelicht,
blank gelijk een lelie blank is,
vonklende als een rozenhert,
needrig als de needre ranke is
van de winde daar m' op terdt,
riekend, vol van honing, ende
geren van de bie bezocht,
nog en waar ‘t, voor die u kende,
geen dat u gelijken mocht!
--------------------------------------
daar m' op terdt: waarop men trapt
geren: graag
Kerkhofblommen (1858)
Schrijver: Guido GezelleInzender: adm, 31 oktober 2011
Geplaatst in de categorie: overlijden