inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1861 - 1937

poëzie (nr. 1.908):

Ik kan uren

Ik kan uren
Zitten turen
Naar het wisselend zilveren spel
Van de stippen,
Die er glippen
Over 't water bij de wel.

Ik kan uren
Zitten turen
Naar 't krioelen door het mos
Van de diertjes
En de miertjes
In het boom-gekroonde bos.

Ik kan uren
Zitten turen
Naar het grillig twijggewoel,
Dat zich spiegelt
En zich wiegelt
In een zonnig-eff'ne poel.

Ik kan uren
Zitten turen
Naar der wolken hoge drom,
Statig zeilend,
Of verwijlend
Aan de helle hemeldom.

Ik kan uren
Zitten turen
Naar de vochte maneschim,
Mat vergloeiend,
Zacht vervloeiend,
Dalend, dalend naar de kim.

Gedichten (1888)

Schrijver: Edward Koster
Inzender: adm, 6 april 2012


Geplaatst in de categorie: natuur

2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 580

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)