inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1885 - 1933

poëzie (nr. 1.985):

Wanneer gij niets verlangt, dan zal zij komen

Wanneer gij niets verlangt, dan zal zij komen
Liefde, en met haar verenigen,
Zal zich uw wezen, dat haar heeft ontvangen,
In al de kamers van uw denkend hart;
Zij wordt het groeiend weefsel uwer ziel,
De kleur waarin gij ziet naar het heelal,
Zij zelve wordt het wiegende heelal,
Het vochtige, het zich weggevende,
Het in elkander vloeiende heelal;
O deze zaligheid van zich te geven,
O deze zaligheid, te hebben lief,
En ieder ogenblik, ondeelbaar ogenblik,
Het leven voelen zich in u voltrekken,
Het redeloze, zich voltrekkend leven,
Het leven, dat ontdekte dat het lief heeft,
En zich schenken wil, zoals de zee,
Met al haar lichaamsschatten aan de nacht,
De nacht die op haar daalt en in haar zinkt.

Nieuwe Liederen der Gemeenschap

Schrijver: Abraham van Collem
Inzender: Redactie, 27 september 2012


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 593

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)