Poëzie

1854 - 1887

poëzie (nr. 1.979):

BLINDE LIEFDE

Geliefde, 't moet wel zijn als 't spreekwoord leert:
Dat ware liefde 's mensen oog verblindt,
Daar 't wezen, dat met hart en ziel bemint
Slechts haar aanschouwt, wier liefde 't zich begeert,
Terwijl zijn blik 't vermogen gans ontbeert,
Om 't schoons te zien, dat andren lokt en bindt.
Of zaagt gij nooit, hoe in de morgenwind
De sterren ras verbleekten, als verteerd
Door gloed en licht, zodra de grootse bron
Van al wat leeft, de dagvorstin verscheen?
Schoon straalden zij, aleer de macht begon
Der heerlijke, door wie haar glans verdween;
Gij zijt, geliefde, mij een beeld der zon;
Verblind door luister zie ik u alleen!

Astrea(1881)

Schrijver: Frederik Hemkes
Inzender: Han Messie, 11 oktober 2012