inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1877 - 1924

poëzie (nr. 2.045):

Ontwaken bij regen

't Is regen, - 't regent aan mijn ruit —
De regen wist mijn dromen uit
En draagt mij in de droom van 't leven;
Een beeld gaat om — een beeld beklijft,
Beeld van een lied - dat blijft, dat blijft:
Het zacht en zegenend geluid
Van droppelende regen.

't Is regen, - 't regent aan mijn huis -
Ik luister, sprakeloos en kuis,
Naar 't lied van 't ledig leven,
Dat dromend van de hemel leekt
En dromend weder leven kweekt
Dat mild en murmelend geruis
Van droppelende regen.

't Is regen, - 't regent aan mijn geest -
De regen wist wat is geweest
En laat maar een gerucht van leven:
Een zucht, een zweem van wat muziek,
De donzen vlucht van een wiek
Voorbij, voorbij mijn stille geest
0 — zo te mogen sterven!

Zingende stemmen (1914)

Schrijver: C.S. Adama van Scheltema
Inzender: adm, 7 januari 2013


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 2.185

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Petra Hermans
Datum:
7 januari 2013
Email:
worldpoet546live.nl
Mooi herhalende en rijmende vorm van dichten, in
Oudnederlands. Een behoorlijke melancholische
ondertoon, die echter net niet te zwaar wordt.
Uit eigen ervaring weet ik wel: het scheelt of je
samen bent achter regenruiten..., of alleen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)