inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1885 - 1933

poëzie (nr. 2.081):

Hoogste leven is de liefde leven

Hoogste leven is de liefde leven,
Liefde is het willig zich begeven,
Naar gemeenschap, om te zijn een deel
Van het eeuwig zingend algeheel.

Liefde is u weten aangedreven,
En u voelen door het ruim geheven
Als een vogel, hij duikt op en neer,
Aan de luchten hangt hij in zijn veer.

Liefde is het onophoudlijk reiken
Naar het onbereikbare en wijken,
Met dit wijkende, tot gij zijt,
In de sferen der oneindigheid.

Liefde is de onrust van het rusten,
Het bewuste van het onbewuste,
In de liefde die zich zelf herkent,
Ruisen aarde, zee en firmament.

Bloemlezing uit de gedichten van A. van Collem (1932)

Schrijver: Abraham van Collem
Inzender: adm, 8 februari 2013


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 706

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)