inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1859 - 1941

poëzie (nr. 2.218):

Rouwzang

In 't zwartomfloersd vertrek, in zilvren nacht,
Op 't kleed van rouw het losgebonden haar,
Alleen met hem, voor hem, met schoon gebaar,
De weduw zong haar edele dodeklacht.

Kon zang hem wekken met zijn tovermacht?
Haar hand lag blank, een lelie, op de baar,
Waar sliep wie nóg behoorde alleen aan haar -
Voor 't huis drong volk, een meisje weende zacht.
 
In volle zaal, wen later, zong die vrouw,
Nog bleek van 't eenzaam dromen bij een graf,
Vroeg 't volk dat éne liefde- en smartelied.
 
Veel liedren zong zij, doch de zang van rouw,
Die ze, in dat uur, hem mee ten hemel gaf,
Die bleef van hem, die gaf zij vreemden niet.

Jonge weduwe I (De Gids 1926)

Schrijver: Helene Swarth
Inzender: adm, 27 september 2013


Geplaatst in de categorie: vrouwen

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 457

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Petra Hermans
Datum:
28 september 2013
Email:
worldpoet546live.nl
Weergaloos mooi. Onvoorwaardelijk.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)