inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1883 - 1940

poëzie (nr. 2.277):

O vrouw

O vrouw
in de vlammende brand van Uw haar,
Uw lichaam is zwaar,
Uw lichaam is los,
als een dauwomhangen druiventros,
Uw lichaam is licht
als een bliksemschicht,
Uw lichaam is blank, Uw lichaam is blauw
als de toortsende vlam in een avondschouw;
Uw lichaam is zwoel en zacht en rein
als een donker fluwelen, robijnen wijn.

o vrouw,
Uw ogen zijn vuur in een donker bos
Uw blik laat niet los
en zonder erbarmen!
o vrouw, o Carmen
van lust en verlangen,
Uw armen zijn slangen
en elk gebaar
het sluipend gevaar
van heimlijke drangen,
totdat...
totdat eindelijk zij rusten
als sluimerende lusten
albast blanke banen,
roerloze lianen
waaraan Uw handen dan hangen
als bleke bloemen, geuren zwaar.

De zon....
de zon is een lont,
die steekt in brand
de aarde, het land
de smachtende grond.
0, de zon is Uw mond
en Uw hijgende zucht
is de trillende lucht.
De zon is te heet
't geluk brandt als leed
en bloed gloeit in de wijnen.
O sluit met luiken dicht
met luiken en gordijnen,
alleen Uw ogenlicht
alleen Uw zielebrand
Uw hart, Uw mond, Uw hand,
alleen Uw doorgloeide verschijnen.

O vrouw,
zon in zonnestralen,
Uw lippen zijn bokalen,
bokalen met klank,
die vonken van gloed,
Uw brandende bruisende bloed.
Uw ogen twee zonnen
Uw borsten twee bronnen,
want heel Uw lichaam is drank!

O vrouw,
Gij zijt en zon en sterren en maan,
de open wei, een diepe laan,
Gij zijt een stad in 't middaguur,
Gij zijt vuur. ...
O vrouw
Gij zijt het leven, en 't leven is hijgen,
't leven is stijgen,
't leven is doden,
en wij, wij zijn goden
hoog boven 't land met zijn donker berouw

Parijsche verzen (1923)

Schrijver: Dop Bles
Inzender: adm, 16 december 2013


Geplaatst in de categorie: vrouwen

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.762

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)