inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1877 - 1924

poëzie (nr. 5.083):

HET TOEVALLIG GELUK

Door de nachtelijke stad,
Langs verlaten wegen,
Vult mijn geest zich met de schat
Van een stille zegen.
Nog gebogen door de druk
Van het mensenleven,
Vind ik menselijk geluk,
Waar geen mensen streven.
Uit het troosteloze zwart
En uit donkre hoeken
Daalt de vrede in mijn hart,
Dat moe is van zoeken.

Schrijver: C.S. Adama van Scheltema
Inzender: Redactie, 9 september 2023


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.502

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)