Gedenk te sterven.

ô Nooitvernoegde mens, door dwaze waan gevleid,
Door blinkend goud bekoord, door zucht tot eer misleid!
Bedenk, dat de enkle wenk der Godheid, zo verheven,
Wanneer 't haar slechts behage, u wegrukt uit dit leven;
Bedenk, terwijl ge u hecht aan de onbestendige aard',
Hoe ras de dood, die rang, vernuft noch schoonheid spaart,
Uw levensdraad doorkerft, u stuit in al uw pogen:
Zie daar dan hoop en waan in rook en wind vervlogen.

Schrijver: Pieter Nieuwland
Inzender: Redactie, 3 augustus 2014

infogedichten.nl

gedenken sterven vervlogen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 332