inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1840 - 1907

poëzie (nr. 2.582):

Zij was zo jong

Zij was zo jong en schoon, en blozend als de roze,
Zij telde nauwlijk vijftien jaar.
De doodesengel kwam en nam de vlekkeloze,
Als of 't een echte bloeme waar'.

Zij was zo jong! De liefde sloeg haar wonden,
Met haren geur'ge toverstaf;
Zij wilde 't leven in, en vroeg naar zaal'ge stonden,
En aarzelde op de boord van 't graf.

Zij was zo jong en schoon! - Vol hopeloze smarte
Zag zij der velden eerste groen;
Zij drukte 't bleek gelaat aan moeders liefdrijk harte,
En weende stil bij moeders zoen.

Zij was zo schoon! - Zij liet het hoofdje zijgen,
En kwaal en smarte, 't was vergaan.
De dood aanzag de maagd en kuste in somber zwijgen
Van 's kindes oog de laatste traan.

Uit het hart! (1874)

Schrijver: Gentil Antheunis
Inzender: Redactie, 2 februari 2015


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 924

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
leonardo
Datum:
14 mei 2015
Schitterend gedicht over een teer onderwerp.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)