inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1587 - 1679

poëzie (nr. 4.864):

HET STOKSKE van Joan van Oldebarnevelt, vader des vaderlands

Mijn wens behoede u onverrot,
O STOK en stut, die geen verrader,
Maar ’s vrijdoms stut en Hollands Vader
Gestut hebt op dat wreed schavot;
Toen hij voor ’t bloedig zwaard most knielen,
Veroordeeld, als een Seneca,
Door Nero's haat en ongena,
Tot droefenis der braafste zielen,
Gij zult nog, jaren achtereen,
De uitgank van die Held getuigen,
En hoe Geweld het Recht dorf buigen,
Tot smaad der onderdrukte Steên.
Hoe dikwijl strekt gij onder ’t stappen
Naar ’t hof der Staten stadig aan
Hem voor een derde voet, in ’t gaan
En klimmen op de hoge trappen,
Als hij, belast van ouderdom,
Papier en schriften, overleende,
En onder ’t lastig landspak steende!
Wie ging, zo krom gebukt, nooit krom!
Gij ruste van uw trouwe plichten
Na 't rusten van die oude stok,
Geknot door ’s bloedraads bittre wrok:
Nu stut en stijft gij nog mijn dichten.

Schrijver: Joost van den Vondel
Inzender: Redactie, 26 januari 2023


Geplaatst in de categorie: politiek

3.0 met 78 stemmen aantal keer bekeken 10.054

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)