inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1873 - 1935

poëzie (nr. 2.810):

De schaatsenrijder

Over donkre, gladde baan
zwiert de schaatsenrijder,
wijder, telkens wijder
wordt zijn kloeke draai,
’t krachtig, maar toch lucht gezwaai,
al maar verder, rustig verder
al in ’t vallend avondstond,
naar de rode horizont.

Handen diep in duffelzak,
bontmuts over d’oren,
snijdt hij fijne voren
met het blanke, scherpe staal,
zwiepend bij elke nieuwe haal,
zwenkend omme, telekens omme,
wonderkunstig hoe hij zweeft,
schijnbaar zich geen moeite geeft.

Alles lijkt zo leeg en ijl –
door berijpte weien
lange sloten rijen,
’n kerkespitse aan de kim,
’n dorpscontourtje, ’n molenschim...
’t is al star en strak… en verder
zwiert de rijder op zijn baan,
of hij eeuwig door zal gaan.

Schrijver: M.A. de Wijs-Mouton
Inzender: Redactie, 5 januari 2016


Geplaatst in de categorie: natuur

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 705

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)