inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1864 - 1925

poëzie (nr. 2.828):

Op de oceaan.

De zee jacht òp een heir van vlugge kuiven,
Waar zilte zoomen van smaragd in schijnen;
Zij rimplen, rijzen, wentlen en verdwijnen,
In wisslend spel van schittren en verstuiven -

En in de branding van dat stage schuiven,
Laat golf na golf haar donkre diepte deinen, -
Tot indigo en brons in grijs verdwijnen,
Om zilvren kuiven weer omhoog te kruiven...

Ai mij, is zó de maatgang van dit leven,
Moet elk licht dùs in nieuwe vloed bedolven,
Smelt iedre kleuring weer na luttel tijd?...

Zijn liefde en schoonheid enkel schuim van golven,
Verstuivend in de drift van rustloos streven,
En woont alleen in wissling eeuwigheid! -

Nov. '09 De Gids. jrg 74 (1910)

Schrijver: Jan Veth
Inzender: Redactie, 27 januari 2016


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 492

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)