inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1896 - 1933

poëzie (nr. 2.878):

SCHADUW

Ik heb de liefde liefgehad;
daarom wellicht heeft zij me niet bemind.
Zo doet de mooie minnaar
met een zeer verliefde kind.

Ik heb de zon te lief gehad
en beu van beedlen
aan de deuren van de dagen
ben ik geworden als een varenblad
dat liever in de lommer leeft
dan zon te dragen.

En daarom bouwt mijn kommer aan een huis
waar lamp- en zonnelicht
getemperd zijn voor de ogen
en waar de soobre lijn van een gelaat
en waar de vrede van een vriendschap staat
lijk schaduw van een boom
over mijn hoofd
gebogen.

Alice stierf in armoede aan TBC 37 jaar. Op haar graf staat: God ziet mij geerne.

Schrijver: Alice Nahon
Inzender: Walter Tack, 2 april 2016


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.399

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Marc
Datum:
22 februari 2019
Hoogst ontroerende verzen
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
3 april 2016
Alice was een begenadigd dichteres, maar persoonlijk diep lijdend onder een wreed gebrek aan eerlijke liefde. Hoogst wonderlijk dat haar innerlijke en uiterlijke schoonheid niet voldoende geliefd werden. Wellicht is gebrek aan gelijk niveau daar de reden van. Op zielsniveau is zij één van mijn meest geliefde vriendinnen.
Naam:
Walter Tack
Datum:
2 april 2016

Mooi

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)