inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1869 - 1951

poëzie (nr. 4.719):

0NTT0VERD

0 vaak nog denk ik aan mijn sprookjeshelden;
hoe menig ridder met een wonder-woord,
dat hem een goede fee in 't bos vertelde,
van 't eenzaam slot heroop'nen kon de poort,
waar ijz'ren boeien schone maagden knelden,
of waar ze sliepen, diep en ongestoord,
totdat er één kwam, die ze weer herstelde
door 't spreken van bet juist' onttoov'ringswoord.

Mijn hart lag in zijn eenzaamheid vergeten
en sliep, totdat een schone fee verscheen,
die 't rechte toverwoordje scheen te weten!

Zacht sprak zij 't uit - de donk're ban verdween,
en, waar 'k in duisternis heb neergezeten,
daar straalt nu witte lichtglans om mij heen.

Schrijver: Gerrit C. van 't Hoog
Inzender: Redactie, 30 augustus 2022


Geplaatst in de categorie: idool

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 572

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)