inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1860-1932

poëzie (nr. 2.927):

Beproeving

Helaas! helaas! de wrede smart
Wil zelfs geen dichter sparen-
Dat moest mijn teder vaderhart
Op bitt're wijs ervaren.

Hij, die ons allen heeft gewrocht,
Zo wijs en goedertieren,
Hij heeft ons ditmaal zwaar bezocht;
Ons Jantje lijdt aan klieren.

Ik vreesde 't vroeg, ik zag het lang,
Ik zag zijn halsje zwellen-
En eindelijk kwam de dokter bang
De droeve waarheid spellen.

O, ouders! die dit onheil kent,
Wis zult ge met ons lijden!
Geen poeder of medicament
Komt ons met hoop verblijden.

En voor geen staal of levertraan
Wil nu de kwaal verdwijnen-
Wat hebben wij de Heer misdaan,
Dat Hij dus treft de Zijnen?

Doch neen, ik zwijg eerbiedig stil:
Al moog' mijn harte bloeden,
Ik weet toch, dat des Vaders wil
Steeds alles leidt ten goede.

En gaf hij mij het dichtvuur niet,
En moet ik hem niet danken,
Dat hij mijn smart zich uiten liet
In diep-gevoelde klanken?

Grassprietjes (onder ps. Cornelis Paradijs)

Schrijver: Frederik van Eeden
Inzender: Redactie, 20 juni 2016


Geplaatst in de categorie: humor

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 701

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Nina
Datum:
27 juni 2023
Ik heb dit gedicht meerdere malen gelezen en het trekt me, maar merk ook dat ik het einde van het gedicht niet helemaal kan plaatsen. Kan iemand me uitleggen wat er met dit gedicht bedoeld wordt of waar het volgens hem/haar over gaat?
Alvast veel dank!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)