inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1859 - 1941

poëzie (nr. 2.968):

Verlangen.

In de nachtlijke stilt' van mijn dromen,
Als geen windeken ruizen in 't groen,
Als geen vogelken fluit in de bomen,
Wekt mij telkens hetzelfde visioen.

Langs de ronding der reuzige bogen,
Stort haar zilveren stromen de maan,
Op de golven, zich heffend ten hogen,
Waar de sterren te vonkelen staan.

Ach! de maan is zo hoog aan de kimme!
Ach! zo laag, in haar bedding, de zee!
Hoe zij smacht', hoe zij tracht', hoe zij klimme,
Onverhoord blijft haar brandende beê.

En zij kán tot haar liefste niet komen
En haar liefste niet dalen tot haar...
- In de nachtlijke stilt' van mijn dromen
Stijgt mijn ziel met de ziedende baar.

Doch al rijze ook mijn zwellend verlangen,
Als de wellende golven der zee,
En al stapele ik zangen op zangen,
Ik bestijg er mijn hemel niet mee!

Beelden en stemmen (1887)

Schrijver: Helene Swarth
Inzender: Redactie, 19 september 2016


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 478

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)